Odszkodowanie i zadośćuczynienie za rozbój, pobicie, gwałt, groźby karalne etc.
Czasem jedyną rekompensatą uszczerbku pokrzywdzonego jest wyrok skazujący sprawcę przestępstwa. Rzadko zdajemy sobie sprawę z tego, że możemy domagać się od osoby, która wyrządziła nam dotkliwą krzywdę rekompensaty finansowej.
Jej zasadnicze formy są dwie – może być to odszkodowanie czyli swoiste wyrównanie straty majątkowej a więc pokrycie równowartości wszystkiego tego, co da się w sposób prosty wyrazić w pieniądzu: zwrot kosztów leczenia, wartości uszkodzonego (skradzionego) mienia etc.
Oprócz tego każdemu pokrzywdzonemu przysługuje prawo domagania się od skazanego sprawcy przestępstwa kompensaty tzw. krzywdy czyli szkody niemajątkowej polegającą na powstaniu – wskutek jego działań – uszczerbku na naszym zdrowiu fizycznym lub psychicznym czyli zadośćuczynienia.
Możliwości dochodzenia roszczeń są dwie – możemy zgłosić stosowny wniosek w toku postępowania karnego, toczącego się przeciwko oskarżonemu musimy mieć jednak świadomość, iż Sąd karny nie będzie wnikliwie badał stopnia uszczerbku na zdrowiu, jakiego wskutek przestępstwa doznaliśmy. Znacznie bardziej szczegółowo okolicznościom tym przyjrzy się Sąd cywilny, do którego możemy skierować stosowny pozew już po uzyskaniu wyroku skazującego sprawcę czynu.
Roszczenia przedawniają się z upływem lat 20 od dnia popełnienia przestępstwa (o ile jego sprawcę byliśmy w stanie zidentyfikować już wówczas, w przeciwnym razie termin przedawnienia liczy się od dnia wydania wyroku skazującego).
Oznacza to, iż nawet jeśli od dnia zdarzenia minęło 5, 10 lub 15 lat cały czas możemy – o ile nie zrobiliśmy tego uprzednio – pociągnąć skazanego przestępcę także do odpowiedzialności finansowej.
W tym celu musimy udokumentować poniesione przez nas koszty leczenia (chirurgicznego, neurologicznego, psychiatrycznego, psychologicznego, koszty rehabilitacji, koszty zakupu środków farmakologicznych i zaopatrzenia ortopedycznego) – słowem wszystkie wydatki, jakie wynikły na skutek popełnienia przestępstwa.
Prócz powyższego warto zgromadzić dokumentację medyczną dotyczącą przebiegu naszego leczenia oraz – ewentualnie – uzyskać zaświadczenia lekarskie z których wynikałoby, czy uszczerbek, którego doznaliśmy na skutek przestępstwa ma charakter trwały. Warto pobrać także zaświadczenie od lekarza psychiatry lub psychologa o ile korzystaliśmy z ich pomocy po zdarzeniu.
W toku postępowania sądowego możemy skorzystać z dodatkowych środków dowodowych tj. wnosić, aby Sąd dopuścił i przeprowadził dowód z opinii biegłych różnych specjalności. Osoby te ocenią jak bardzo ucierpieliśmy na skutek popełnienia przestępstwa i pomogą Sądowi w oszacowaniu jakiej wysokości świadczenie należy nam się w związku z doznanym uszczerbkiem.
W orzecznictwie podkreśla się, że zadośćuczynienie za doznaną na skutek popełnienia przestępstwa krzywdę ma charakter nie tylko kompensacyjny ale także represyjny wobec sprawcy przestępstwa. Z poglądem tym należy się zgodzić albowiem wymierzenie przestępcy sankcji karnej to tylko jeden z etapów realizacji celów postępowania karnego. Należy bowiem pamiętać, iż to pokrzywdzony pozostaje z konsekwencjami zdarzenia w postaci np. naruszenia czynności narządów ciała, rozstroju zdrowia, kalectwem, problemami psychicznymi wynikającymi z doznanej traumy. Dodatkowo to pokrzywdzony pokrywa zwykle – ze środków własnych – koszty wyeliminowania następstw przestępstwa popełnionego przez osobę, która powinna wreszcie ponieść pełną odpowiedzialność za swoje działania – tak karną jak i materialną.
W przypadku dodatkowych pytań zachęcam Państwa do Kontaktu z Kancelarią Adwokacką i do umówienia się na indywidualną poradę prawną.
